LIFE

^_^

we are the travellers

Sempiterna Me…..

პატარა მდინარის დიდი პრობლემა

…

ნაგავსაყრელი ბოტანიკურ ბაღში

გუშინ ქუთაისის ბოტანიკურ ბაღში ნაგავსაყრელი აღმოვაჩინე.
არ ვიცი ამ აღმოჩენაზე სააავტორო უფლებები რამდენად მეკუთვნის, (დიდი ეჭვი მაქვს ჩემამდეც ბევრს უნახავს ეს ნაგავსაყრელი) მაგრამ გადავწყვიტე ამ “აღმოჩენის” შესახებ ხვალ გარემოს დაცვის ინსპექციის დასავლეთ ცენტრალური ბიუროს შევატყობინო. როგორც სფეროს სპეციალისტებმა განმიმარტეს ბოტანიკურ ბაღში ნაგავსაყრელის არსებობა არის კანონდარღვევა. არ ვიცი რა არის ამ გროვის ქვეშ, რომლის ნახვაც თქვენც შეგიძლიათ ქვემოთ ფოტოზე, მაგრამ ზედაპირულად რაც ჩანს პოლიეთილენის პარკები და ბოთლებია. იმედი მაქვს ფაქტს გამოიკვლევენ და შესაბამის ზომებსაც მიიღებენ.

კიდევ ერთი გუშინდელი აღმოჩენა ჩამქრალი კოცონი იყო.
წესითა და რიგით ბოტანიკურ ბაღში კოცონი არ უნდა ინთებოდეს.
მაგრამ როგორც ჩანს მაინც ინთება…

ბაღის შესახებ:
ქუთაისის ბოტანიკური ბაღი მდინარე რიონის მარჯვენა სანაპიროზე მდებარეობს და მას მდინარისპირა სამი ტერასა უჭირავს. აქედან პირველ ტერასაზე არაფერია გაშენებული, რადგან ბოლო პერიოდამდე ბაღი მდინარისგან დაცული არ იყო დამბით. ამის გამო ბაღის პირველი ტერასა რიონის ადიდებისას პერიოდულად იტბორებოდა. დროდადრო რიონი ბაღს მიწასაც სტაცებდა. ამის გამო მდინარესა და ბაღს შორის თავდაპირველად არსებული 70 მეტრის მანძილი დღეს 15-20 მეტრამდეა შემცირებული.
დღეისათვის ბოტანიკური ბაღის დენდროფლორა (ხეები და ბუჩქები) 600-მდე სახეობას მოიცავს. ისინი 80 ბოტანიკური ოჯხის 207 გვარის წარმომადგენლობააა. ბაღის ნარგაობის დიდი ნაწილი ინტროდუცირებული მცენარეებია და მათი სამშობლო აღმოსავლეთ აზია, ჩრდილოეთ ამერიკა, მცირე აზია, სამხრეთ ამერიკა და ავსტრალიაა.

ბაღი საკმაოდ მოუვლელია. ბაღის დირექტორი ძირითად მიზეზად თანხების უქონლობას ასახელებს. 45 ჰა ტერიტორიას ორი მებაღე უვლის. პრინციპში შედეგიც სახეზეა.

მსგავსი წარწერები ბაღის მცირე ნაწილშია. ძირითადი ტერიტორია აუთვისებელია, რაც მნახველისთვის არაკომფორტულია. დაინახავ საინტერესო ხეს, ან ბუჩქს. მიხვალ, დაათვალიერებ, მაგრამ მის სახელწოდებას სამწუხაროდ ვერ გაიგებ.

სანაცვლოდ ადვილად გამოიცნობთ ზაფრანას ყვავილს, რომელსაც ბაღის ერთ კუთხეში საპატიო ადგილი უჭირავს.

V.I.P.

რაც უფრო ახლოვდება ზამთარი, მით უფრო მიძნელდება მეგობრების დათანხმება სადმე წასვლაზე. რკინასავით მაგარი არგუმენტები აქვთ ხოლმე: “აუ წვიმს”… “ცივა, რა დროს წასვლაა”.. და ა.შ.
დღეს თბილოდა, შესაბამისად სწრაფად აიტაცეს ბოტანიკურ ბაღში წასვლის იდეა.
ერთწელზე მეტია ქუთაისის ბოტანიკურ ბაღში აღარ ვყოფილვარ. ჩემი ბოლო სტუმრობიდან შეშის ღუმელი და მის ირგლივ შემომსხდარი თანამშრომლები დამამახსოვრდნენ, კიდევ დატბორილი ბაღი და გაუკვალავი ბილიკები. დღეს როდესაც მივდიოდი, ვფიქრობდი რომ ცოტა უკეთესი სიტუაცია დამხვდებოდა.

ნანახმა მოლოდინს გადააჭარბა. თუმცა ამ წუთში ამაზე ვერ ვისაუბრებ.
მიზეზი? თემა, რომელზეც უნდა დავწერო კარგად არ მაქვს შესწავლილი. ჯერ იმ ადამიანებს მინდა ვკითხო აზრი, ვინც ამ საკითხებში კარგად ერკვევა. იმედი მაქვს ხვალისთვის ჩემს შეკითხვებზე პასუხებს მივიღებ და ბლოგზეც სრულყოფილ ინფორმაციას განვათავსებ.
მანამდე კი ქუთაისის ბოტანიკურ ბაღში არსებული ნაგავსაყრელით “დატკბით”.

არამგონია ბაღში ნაგავსაყრელის არსებობას რაიმე გამართლება ჰქონდეს.

ხეები

რაც ხალხში ვიცხოვრე,
იმდენ ხანს რომ ტყეში მეცხოვრა,
ხეებს ხომ მაინც გავარჩევდი ერთმანეთისგან…
ვიშრიალებდი მეც იმათთან
დღეს გაცნობილი
ახალ თვისებით ხვალე აღარ გამაკვირვებდა.

“ხეები”
ბესიკ ხარანაული

რას ეუბნება ერთი ხე მეორეს, როდესაც მისკენ იხრება?

>

<

ღმერთო, როგორი წუთიერი არის ცხოვრება,
შეყვარებულნი
სიყვარულსაც ვერ მოასწრებენ.

მაგრამ როგორი ხანგრძლივია
იგი ჩვენი ტკივილებისთვის.

მე დავბრუნდი…
სიყვითლეშეპარული მწვანე პოსტებით.
არაფერი პირადი… შემოდგომის და ხარანაულის “ბრალია”.

ფინჯან ყავასთან საკითხავი

1. აი ასეთი ქვეყანა

2. ბედი, რომელიც ხეს არ ეღირსა

3. იქ, სადაც ცა ყველაზე ახლოა

4. ანაბეჭდი წყალზე

5. მკვდარი ტყე

როცა ქუჩაში ფონს ეძებ

დღეს დილიდან გადაუღებლად წვიმდა ქუთაისში.
ზოგადად წვიმა მიყვარს,მაგრამ მაშინ როდესაც ფანჯარასთან ვზივარ, დიდი ყავის ჭიქით და კლავიატურაზე ვაკაკუნებ:)

დღეს სულ სხვა იყო, საქმეებით დატვირთული დღე, რომელიც ქუთაისის ქუჩებში ცურვით დამთავრდა.
ქალაქის ცენტრში თითქმის ყველა ქუჩა დატბორილი იყო. აი,ფალიაშვილზე კი ნამდვილად გჭირდებოდა პატარა ნავი, ქუჩის მეორემხარეს რომ გადასულიყავი.


თითქმის ყველა გადასასვლელზე ხალხმრავლობა იყო. ზოგი ბედავდა ქუჩის გადაცურვას და მეორე მხარეს გადასვლას, ზოგი კი – წვიმის გადაღებას ელოდა. ხალხი ცოტა გაღიზიანებული იყო, ხშირად ისმოდა ფრაზები: აი, ეს არის ამათი დაგებული გზები, სანიაღვრე არხებს რატომ არ წმინდავენ და ა.შ.

მიუხედავად ცუდი ამინდისა,მიუხედავად იმისა რომ ადამიანებს წყალში უწევდათ გაცურვა, ქუჩაში ყველა იღიმებოდა…. ამდენი მხიარული სახე ქუთაისის ქუჩებში მართლა არასდროს მინახავს. (ჩვენ ხომ რაღაცნაირად დავდივართ ხოლმე ქუჩაში, ძალიან სერიოზული სახეებით,მოღუშულები და სევდიანები).
დღეს დილით ყველა მხიარული იყო, ყველას ბედნიერი სახე ჰქონდა და არავის არაფერი უტყდებოდა.

შემოდგომამშვიდობისა

ლოკოკინების მარათონი

გაგასწარი…გაგასწარი…:)

© MARIAM Q.

Girls are like apples on trees

ბლოგიდან:fpgurrl16.files.wordpress.com/ 2007/08/2uxxkyx…

ბლოგიდან:richgrad.com/wp-content/ uploads/2008/01/girls…

ესეც ჩემი შემოქმედება.
არანაირი კრიატივი და ბეეევრი პლაგიატი….